Deze zaak gaat over een senior accountmanager die langdurig ziek is. Wanneer hij opnieuw een terugval krijgt, schakelt de werkgever een recherchebureau in. Medewerkers van dit bureau doen zich voor als een echtpaar dat graag een natuurwandeling wil maken onder begeleiding van de werknemer. Wanneer de werknemer de wandeling heeft gemaakt, stelt de werkgever zich op het standpunt dat de werknemer niet ziek is. Dit resulteert in een ontslag op staande voet. Vervolgens stapt de werknemer naar de rechter en wint hij de zaak.
Feiten
Vanaf februari 2020 is de werknemer arbeidsongeschikt vanwege chronische hoofdpijnklachten. Na ruim één jaar ziek te zijn geweest gaat de werknemer re-integreren bij een andere werkgever. In dit kader krijgt hij in november 2021 een werkervaringsplek bij een stichting die wandelactiviteiten organiseert door natuurgebieden in Flevoland. Werknemer was hier al werkzaam als vrijwilliger. In het kader van zijn re-integratie verricht de werknemer hier werkzaamheden op de afdeling marketing, communicatie en natuurbeleving.
In februari 2022 wordt de werknemer weer ziek, ditmaal door de gevolgen van een coronabesmetting. In de periode van februari 2022 tot en met juni 2022 oordeelt de bedrijfsarts steeds opnieuw dat de werknemer volledig arbeidsongeschikt is.
Onderzoek recherchebureau
De werkgever vertrouwt de situatie niet en besluit een recherchebureau in te schakelen om onderzoek te doen naar de werknemer. Het doel van dit onderzoek is het achterhalen of de activiteiten die de werknemer verricht aansluiten bij de door de werknemer aangegeven beperkingen waardoor hij – zo hij stelt – geen werkzaamheden meer kan verrichten. Het bureau voert van 31 mei 2022 tot en met 8 juli 2022 stelselmatig onderzoek uit in de buurt van de woning van de werknemer en in het natuurpark in Flevoland.
In het kader van het onderzoek besluit het bureau een wandelexcursie bij de stichting aan te vragen. Het bureau doet zich hierbij voor als een echtpaar dat naar aanleiding van goede berichten specifiek met de werknemer een excursie wil maken. De werknemer neemt het ‘echtpaar’ gedurende een twee uur durende wandelexcursie mee door de natuur in Flevoland. Gedurende de tocht vertelt de werknemer dat hij aan het trainen is voor een halve Marathon in Texel. De conclusie van het onderzoek luidt als volgt: niets is gebleken van ziekteverschijnselen of van andere lichamelijke gebreken waardoor de werknemer niet zou kunnen werken. De werknemer loopt uren zonder pauze tijdens de wandelexcursie, werkt veelvuldig in een appelboomgaard en is bezig met een trainingsschema voor een halve marathon in Texel. Enkele dagen na de excursie wordt de werknemer op staande voet ontslagen.
Ontslag op staande voet
De dag voor de wandelexcursie vond een gesprek plaats tussen de werknemer en de werkgever. In dit gesprek heeft de werknemer aangegeven dat zijn gezondheidssituatie slecht is, dat hij naar de covid-fysio gaat om aan zijn conditie te werken en dat hij tussen de bejaarden aan het sporten is.
De dag nadat de uitkomst van het onderzoek bij de werkgever bekend was, heeft de werkgever de werknemer uitgenodigd voor een gesprek om de werknemer op staande voet te ontslaan. De reden is het liegen over zijn arbeidsongeschiktheid (en nog een paar andere verwijten die in dit artikel niet aan bod komen). De werknemer stapte naar de rechter en verzocht tot vernietiging van het ontslag op staande voet.
Oordeel rechter
Het ontslag op staande voet houdt geen stand. De rechter oordeelt dat het inschakelen van het recherchebureau in deze situatie buitenproportioneel is. De werknemer werd vijf weken lang bij zijn huis geobserveerd en hij werd uitgelokt om een wandelexcursie te geven. Een recherchebureau mag alleen worden ingezet indien er ernstige verdenkingen bestaan tegen een werknemer. Daar is in deze casus geen sprake van.
De werkgever voert aan dat het inzetten van het recherchebureau de enige manier is om erachter te komen op de werknemer echt ziek is. Volgens de werkgever heeft de werknemer ten opzichte van de bedrijfsarts een verkeerd beeld gegeven van zijn gezondheidstoestand. De werknemer voert daarentegen aan dat hij niet gelogen heeft over zijn gezondheidstoestand. Ter onderbouwing van zijn standpunt heeft de werknemer een verklaring van de fysiotherapeut overgelegd. De rechter gaat mee in het standpunt van de werknemer. Dat hij zich tijdens de wandeling met de rechercheurs kraniger heeft voorgedaan kan hem niet worden verweten. De werkgever is zelf tot de conclusie gekomen dat de werknemer niet echt ziek is. Dit heeft hij onderbouwd met een rapport dat is opgesteld door medewerkers van het recherchebureau, die geen medische achtergrond hebben. Het is niet aan de werkgever om te beoordelen of de werknemer wel of niet in staat zou zijn werkzaamheden als gids te verrichten. Alleen de bedrijfsarts mag hierover oordelen. Daarnaast is het rapport van het recherchebureau niet voldoende om te kunnen aantonen dat de werknemer gelogen heeft over zijn gezondheid.
De rechter oordeelt dat de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld, omdat hij de werknemer onterecht op staande voet heeft ontslagen. Het gevolg van het ernstig verwijtbaar handelen is dat aan de werknemer een billijke vergoeding toekomt van € 55.000,-.
Hoe ver mag u gaan bij controle van een zieke werknemer
Eerder hebben wij veel aandacht besteed aan het onderwerp ‘controle van een zieke werknemer’. Zo hebben we een webinar georganiseerd waarbij we antwoord gaven op de vraag ‘Hoe ver mag u gaan bij controle van een zieke werknemer?’. Het webinar kunt u via deze link terugluisteren. Daarnaast hebben we over dit onderwerp ook een uitgebreid artikel geschreven. Het artikel kunt u via deze link teruglezen.
Neem contact op
Mocht u vragen hebben naar aanleiding van dit artikel, neem dan contact op met een van onze arbeidsrecht advocaten:
