VNAB Visie is een uitgave van de Coöperatieve Vereniging Nederlandse Assurantie Beurs U.A. Voor haar editie ‘Een duurzame kijk op de toekomst’ werd o.a. onze collega Eline Mooring gevraagd hoe zij als ‘groentje’ aankijkt tegen verduurzaming.
Vooral de volgende generaties moeten gaan profiteren van een duurzame samenleving. Maar hoe kijken de groentjes in de verzekeringsmarkt eigenlijk naar verduurzaming? Hoe groen zijn ze zelf, welke bijdrage levert hun werkgever daaraan en welke tips hebben zij? Wij vroegen het Soner, Annejette, Sintclair, Eline en Maarten. “Waarom is het lastig om de risico’s te verzekeren van bedrijven die actief zijn in recycling?”
“De timing van dit interview is perfect gekozen, want het is vandaag Duurzame Dinsdag.” Met deze opmerking van Annejette Suk (25, Schouten Zekerheid) begint het gesprek in het VNAB kennisen ontmoetingscentrum met haar collega young professionals Maarten Schaap (34, Vanderwal & Joosten), Sintclair White (31, Risk Insurance Trainee), Eline Mooring (28, Kneppelhout Advocaten) en Soner Calim (27, NationaleNederlanden). Op de jaarlijkse Duurzame Dinsdag biedt het Instituut Voor Natuureducatie en duurzaamheid (IVN) het kabinet honderden duurzame ideeën en initiatieven uit alle hoeken van de samenleving aan.
Eigen verantwoordelijkheid
Dat het vijftal ook goede duurzame ideeën heeft, blijkt tijdens het interview. Maar eerst zijn we benieuwd wat ze zelf aan duurzaamheid doen. “Ik pak in de stad nooit de auto en eet weinig vlees”, zegt Eline, die wel het vliegtuig neemt voor een verre reis. “Ik weet dat het niet goed is voor het milieu, maar ik ben jong en ik wil graag veel van de wereld zien.” Ook Annejette is zich bewust van haar verantwoordelijkheid. “Ik gooi nooit afval op straat en spreek mensen aan die dat wel doen. In mijn zoektocht naar een nieuwe woning, ik ben pas verhuisd, zocht ik bewust naar een huis in de buurt van het openbaar vervoer, want ik heb geen auto. Mocht ik er ooit één nemen, dan wordt het beslist een elektrische.” Ook Sintclair heeft geen auto. “Ik doe bijna alles met de fiets, lopend of het ov. De elektrische deelauto die bij het appartementsgebouw hoort waar ik woon, gebruik ik bijna nooit.”
Hooguit eens per twee weken staat er bij hem vlees op het menu. “Ik ben niet zo’n vleesliefhebber, dus het is niet per se uit principiële overwegingen. Maar ondanks dat ieders individuele bijdrage marginaal is, houd ik bij de opvoeding van mijn 1-jarige dochter wel rekening met duurzaamheid.” “Verduurzaming gaat niet van de ene op de andere dag, maar als iedereen een stap zet, dan komen we er wel”, vindt Soner, die in een gasloos appartement woont, voor zijn boodschappen altijd dezelfde tas gebruikt en in zijn vrije tijd graag bijzondere schoenen draagt. “Portugese sneakers die gemaakt zijn van gerecycled rubber uit het
Amazonegebied. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik ze gewoon mooi vind en pas later het verhaal erachter ontdekte.”
Scheveningen
Maarten scheidt zijn afval en neemt eigen tassen mee voor de boodschappen, maar ziet voor zichzelf nog wel een aantal verbeterpunten. “Ik ben opgegroeid in Scheveningen en eet graag vis, terwijl ik best vaker voor bijvoorbeeld tempeh zou kunnen kiezen, want dat is best lekker. Als ik in de restaurants aan de haven de enorme hoeveelheden vis voorbij zie komen, dan denk ik niet dat we bezig zijn met het vervullen van een levensbehoefte, maar uit luxe zoveel vis eten. Die overbevissing moet stoppen.” Annejette vindt dat er op het gebied van duurzaamheid sneller stappen moeten worden gezet. “Nu ik in Voorburg woon, kan ik eindelijk mijn afval scheiden. En de groenten en het fruit in de supermarkt zitten vaak in plastic, dat kan toch anders? En waarom eten we sperziebonen uit Senegal en niet gewoon uit eigen land?”
Elektrische bezorgfietsen
Ook de verzekeringsbranche ontkomt niet aan een paar kritische noten. “Waarom is het lastig om de risico’s van bedrijven die actief zijn in recycling te verzekeren?”, vraagt underwriter Soner zich af. “Want recycling draagt natuurlijk bij aan een duurzame economie. Een gespecialiseerde Duitse partij verzekert deze risico’s momenteel en ik hoop dat de Nederlandse verzekeringsmarkt er ook inspringt. Daarnaast ontstaan er nieuwe risico’s, denk bijvoorbeeld aan het verzekeren van elektrische schepen. Het zou goed zijn als hier meer verzekeringsmogelijkheden voor komen.” Annejette regelt als specialist brand, transport en aansprakelijkheid de inkoop voor klanten van Schouten Zekerheid. Zij merkt dat zonnepanelen lastig te verzekeren zijn, net als de elektrische bezorgfietsen van restaurants. “De verzekeraars zien het aantal schades toenemen en de reactie is: wij verzekeren het niet meer. Ik vind dat verzekeraars in een vroeg stadium naar ontwikkelingen moeten kijken, welke risico’s daardoor ontstaan of toenemen en welke preventieve maatregelen nodig en mogelijk zijn. Als de bezorgers hun vervuilende scooters inruilen voor elektrische fietsen, dan moeten wij toch meegaan in die beweging? Of wachten we tot de accu’s veiliger zijn?”
Lees het volledige artikel en magazine via deze link.
Bron: VNAB Visie, Jaargang 26, 2021, Nr. 2
